Það er ekki einu sinni alveg ljóst hvort bróðirinn hjálpaði systur sinni, gladdi hana eða kenndi henni. Allavega ætti hún að vera honum þakklát eftir svona helvíti. Það er fyndið að sjá hvernig hann notar bæði fallusinn sinn og leikföngin hennar til að þróa endaþarmsgat systur sinnar. Það er bjart og spennandi og þú getur séð smáatriðin sem eru svo dýrmæt í ferli sem þessu. Ég velti því fyrir mér hvað hann kveikir í henni næst.
Heimabakað klám er miklu áhugaverðara en leikaraklám. Hér eru líka algjörar helvítis, alvöru tilfinningar. Hann er virkilega að njóta kisu hennar og sjón af hani hans kafa þar taktfast. Og þessi orð hennar í lokin - ég bara dýrka þig! Það fer virkilega á hausinn!